انَّ أَيَّامَ زَائِرِي الْحُسَيْنِ علیه السلام لَا تُحْسَبُ مِنْ أَعْمَارِهِمْ وَ لَا تُعَدُّ مِنْ آجَالِهِمْ. [1]
« ايّام زيارت [امام ]حسين علیه السلام جزء عمر زائران شمرده نشده و از اجلشان محسوب نمى گردد. »
هرقدر اهمیت و ارزش یک کار بیشتر باشد، وسوسه شیطان در دور کردن انسان از آن کار بیشتر است. شیطان ملعون در هیچ امری به‌اندازه عبادت خداوند و زیارت معصومین در دل انسان وسوسه و نگرانی ایجاد نمی‌کند. بیشترین جایی که انسان‌ها فریب شیطان را می‌خورند و ضربه‌های کاری و هولناکی را از سوی شیطان دریافت می‌کنند، در زمان‌ها و مکان‌های عبادت است. وسوسه‌های شیطان در این امر مهم و سرنوشت‌ساز چند نوع است که به بعضی از آن‌ها به‌طور مختصر اشاره می‌کنیم:
الف) گاهی شیطان برای کسانی که ازنظر مالی و اقتصادی ضعیف هستند وسوسه مالی ایجاد می‌کند که چگونه می‌خواهی هزینه‌این سفر را تأمین کنی؟ یا اگر به این سفر بروی دچار مشکل و کمبود مالی می‌شوی. قرآن کریم و معصومین به خوبی پاسخ این وسوسه را داده‌اند و راه غلبه بر این وسوسه واین حمله شیطان به قلب انسان را بسته‌اند. انسان حتی اگر برای زیارت امام حسین و سایر معصومین قرض و وام نیز بگیرد ارزش دنیایی و آخرتی زیادی دارد و خیلی زود قرض و وام زائر اهل‌بیت از خزانه غیب الهی جبران می‌شود.
ب) گاهی شیطان وسوسه خطر جانی و سختی راه و مشکل سرما و گرما و ... را در دل انسان می‌اندازد که احادیث بعدی پاسخ مناسبی به این وسوسه است.
ج) گاهی شیطان چنین وسوسه می‌کند که اگر به زیارت بروی، به کارهای دنیایی نمی‌رسی و از امور درسی و شغلی و ... عقب می‌مانی. این نیز دروغ و فریبی بیش نیست. زیرا همان‌طور که خداوند در مسائل مالی جبران‌کننده هزینه‌های زائر و برکت دهنده به اموال اوست، در اختصاص وقت برای زیارت خانه خدا و زیارت قبور معصومین نیز جبران‌کننده کریمی است. برکت عمر و برکت در همه امور مادی و معنوی و کارهای دنیایی و آخرتی از آثار غیر قابل تردید تشرّف به خانه خدا و زیارت قبور اهل‌بیت است.
اهل‌بیت به‌عنوان انسان‌های کامل و نزدیک‌ترین انسان‌ها به خداوند از بالاترین درجه قرب و محبوبیت نزد او برخوردارند.آن‌ها میزان اعمال انسان‌ها و تقسیم‌کننده بهشت و جهنم و نیز سلاطین بهشت می‌باشند.از سوی دیگر آن‌ها اصل و ریشه انسان‌ها و خانواده آسمانی آنان هستند . بدیهی است که هیچ انسان عاقلی هرگز نمی‌تواند از هم‌نشینی با خانواده آسمانی خویش در بهشت بگذرد و مقام و لذتی را به سکونت ابدی در کنار آن‌ها در بهشت جاودان الهی ترجیح دهد.شوق به خانواده آسمانی در ذات هر مؤمنی نهفته است.همین شوق و محبت به آن‌ها که نتیجه شناخت خود و جایگاه اهل‌بیت در نظام هستی است، موجب می‌گردد که محبین آن‌ها سبک زندگی خویش را در دنیا به‌گونه‌ای تنظیم کنند تا منجر به همراهی با اهل‌بیت در دنیا و آخرت گردد. اهل‌بیت همگی باب‌الحوائج هستند و بسیاری از مردم دنیا،حتی با وجود اختلافات عقیدتی و دینی حاجات خویش را از آن‌ها می‌خواهند و این چیز عجیب یا غلطی نیست، بدیهی است که مردم برای رسیدن به حاجات خویش و اجابت دعاهایشان به آن‌ها توسل می‌کنند.
مگر نه اینکه قرآن کریم همه مردم را دعوت کرده تا در تقرب به خداوند و درخواست حاجاتشان ائمه را وسیله قرار دهند؟[2]
ولی آنچه مشتاقان اهل‌بیت را به زیارت آن‌ها می‌کشاند، محبت و دوستی همراه بامعرفت است.
[1] - کامل الزیارات، باب51، حدیث 1، صفحه257.
[2] - واتبغوا الیه الوسیله؛ سوره مائده، آیه35.