در سال‌های اخیر و بعد از مرگ طاغوت عراق، رفته‌رفته حرکتی در عراق شکل گرفت که می‌توان از آن به یک انقلاب بزرگ و یک حماسه ‌یاد کرد. این حرکت مقدس، در سال‌های اخیر مراحل تکامل و قدرتمند شدن خویش را به نرمی طی کرد و امروزه حرکت مقدس اربعین به یک حرکت بزرگ جهانی و یک حماسة عظیم بین‌المللی تبدیل‌شده است. در این حرکت عظیم و بی‌نظیر از حدود 90 کشور با ترکیبی از شیعیان، اهل سنت، مسیحیان، یهودیان، هندوها و حتی لائیک‌ها شرکت می‌کنند.

ده‌ها میلیون انسان که نمایندة صدها میلیون نفر، بلکه نمایندة همة انسانیت هستند، برای بزرگداشت حقیقت انسانیت به دورهم جمع شده و در این گردهمایی، آموزه‌های امام حسین علیه السلام در دو محور «عشق به خداوند» و «عشق به انسان‌ها» را تمرین می‌کنند.به همین دلیل است که فضای اربعین، بزرگ‌ترین و بی‌نظیرترین فضای مهر و محبت انسان‌ها به یکدیگر است، آن‌گونه که هیچ‌کس با ملیت یا دین کسی کار ندارد. زیرا، در این گردهمایی انسانی، همة‌ کسانی که دارای «روح مشترک انسانی و الهی» هستند، شرکت می‌کنند.

هیچ کمال، خوبی و مهربانی بدون منشأ، منبع و معیار نیست. خداوند بزرگ و مهربان که خالق انسان و جهان است، منشأ همة خوبی‌ها و زیبایی‌ها است. همة‌ انسان‌‌ها در حقیقت و در ذات خویش، عاشق خداوند و دین حق او، یعنی دین مشترک همة انسان‌ها هستند، حتی اگر در ظاهر، خداوند و دین او را قبول داشته و یا نداشته باشند. در واقع عشق به خالق خود، همان عشق به انسان‏ها و همة‌ مخلوقات است.

اجتماع ده‌ها میلیونی اربعین، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین اجتماعات جهانی و انسانی، بر اساس دین و روح مشترک تمامی انسان‌ها، یعنی دینِ عشق، محبت و انسانیت، تشکیل می‌شود و امام حسینعلیه السلام  نمایندة کامل این دین است که دل‌ انسان‌های خوب دنیا، از هر دین و ملیتی را به‌سوی خود می‌کشاند تا کل انسان‌های جهان، تمامی اختلافات خویش را کنار گذاشته و برای مدت کوتاهی، زندگی انسانی را در کنار هم تجربه کنند.

حماسة‌ اربعین دارای آثار معنوی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی زیادی است. مهم‌ترین اثر این راهپیمایی جهانی، برطرف کردن موانع ظهور منجی عالم و موعود همة ادیان،حضرت مهدیعج الله تعالی فرجه  است؛ چنانچه حضرت آیت‌الله بهجت e دراین باره می‌فرماید[1]: در روایت آمده، وقتی‌که امام زمان عج الله تعالی فرجه ظهور می‌فرماید، ندا می‌کند:«اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِّیَ الحُسَین قَتَلُوهُ عَطشاناً، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِّیَ الحُسَین سَحَقُوهُ عُدواناً. ای مردم جهان، بدانید که همانا جدّ من، حسین را با لب‌تشنه کشتند. ای مردم جهان، بدانید که همانا جدّ من، حسین را از روی دشمنی پایمال کردند.» (إلزام الناصب، جلد‏۲، صفحه۲۳۳)

طبق روایت فوق،امام زمانعج الله تعالی فرجه  خودش را به ‌واسطة  امام حسین علیه السلام به همة عالم معرفی می‌کند؛ لذا منطقی است که در آن زمان باید همة مردم عالم، امام حسین علیه السلام را شناخته باشند. اما الان هنوزهمة مردم عالم، امام حسین علیه السلام را نمی‌شناسند و این به خاطر کوتاهی ما است، چون ما برای سیدالشهدا علیه السلام طوری فریاد نزدیم که همة عالم صدای ما را بشنود،لذا پیاده‌روی اربعین بهترین فرصت برای معرفی امام حسین علیه السلام به عالم است.

حال با توجه به جایگاه مهم و تاریخ‌ساز اربعین و این‌ همه خیرات و برکات فردی و اجتماعی، به‌خصوص تأثیرات جهانی آن، نباید از آمادگی برای اربعین غفلت نمود. تمامی مسئولان سیاسی و فرهنگی و دلسوزان و محبان امام زمان عج الله تعالی فرجه اگر در ادعای خود بر محبت حضرت و عشق به ظهور ایشان صادق هستند، باید از فرصت بی‌نظیر اربعین برای بسیج و سازمان‌دهی عشاق و سربازان امام زمان عج الله تعالی فرجه نهایت استفاده را نموده و تمدن بزرگ اسلامی را در فضا و محتوای قدرتمند و ماندگار اربعین پایه‌ریزی کنند.