در زیارت اربعین، خطاب به معصوم (علیه السلام) عرض می‌کنیم: «وَ نُصرَتی لَکُم مُعَدّه. یاری من برای شما اهل بیت (علیهم السلام)، آماده است.» یعنی من برای خدمت در این حزب آمادگی دارم و تنها مشغول امور خود نیستم.

جریان اربعین تنها یک زیارت نیست که پس از اتمام آن، فرد دوباره مشغول زندگی خود شود، بلکه در جریان اربعین، زائر، پیمان می‌بندد و در حزب اهل بیت (علیهم السلام) ثبت‌نام می‌کند و داستان تازه بعد از اربعین شروع می‌شود؛ یعنی این زیارت، یک کار ادامه‌دار است.

در اربعین پیمان می‌بندیم و در حزب اهل بیت (علیهم السلام) ثبت‌نام می‌کنیم، هم حزبی سیدالشهداء (علیه السلام) و امام زمان  (عج الله تعالی فرجه الشریف) می‌شویم و بعد از بازگشت، به عنوان یکی از اعضای حزب، خود را برای نصرت و یاری آماده می کنیم. این آمادگی باید همیشگی باشد. در زیارت آل یاسین به امام زمانf عرض می‌کنیم:«وَ نُصرَتی لَکُم مُعَدّه. من آماده یاری شما هستم.»کسی می‌تواند از صمیم قلب به اهل بیت (علیهم السلام) بگوید:«وَ نُصرَتی لَکُم مُعَدّه» که واقعاً آماده باشد در لشکر امام زمان  (عج الله تعالی فرجه الشریف) مؤثر واقع شود.

کسی می‌تواند خطاب به امام زمان  (عج الله تعالی فرجه الشریف) بگوید:«وَ نُصرَتی لَکُم مُعَدّه» که در برطرف کردن موانع ظهور و ایجاد اصلاح کلی در جامعه جهانی آماده باشد و با اهداف اربعین پیوند خورده باشد. نه آن‌که بعد از زیارت امام حسین (علیه السلام)، هیچ خاصیتی برای امام زمان  (عج الله تعالی فرجه الشریف) نداشته باشد، هیچ کمکی به ایشان نکرده و هیچ باری از روی دوش آن بزرگوار برندارد.

«وَ نُصرَتی لَکُم مُعَدّه» یعنی من به هر نحوی آمادگی دارم، من در خدمت شما هستم و یاری من در ابعاد مختلف برای شما آماده است. من آماده‌ام برای شما از نظر مالی هزینه کنم. حاضرم برای شما وقت بگذارم؛ از نظر اعتبار اجتماعی و سیاسی، همه‌چیز را فدای شما می‌کنم و در اختیار شما هستم. از نظر بُعد علمی و معنوی هم برای برطرف کردن موانع ظهور تلاش می‌کنم و برای ظهور دعا می‌کنم. من آماده خدمت به حضرت هستم تا زمانی که خداوند اجازه ظهور و تشکیل حکومت در دنیا بدهد. «حَتَّىٰ یَأذَنَ اللّهُ لَكُمْ» یعنی هنگام زیارت امام حسین (علیه السلام) در مورد ظهور امام زمان  (عج الله تعالی فرجه الشریف) سخن می‌گوییم و عهد می‌بندیم تا زمانی که خداوند به امام  (عج الله تعالی فرجه الشریف) اذن ظهور بدهد، پای‌کار امام  (عج الله تعالی فرجه الشریف) و وفادار به امام  (عج الله تعالی فرجه الشریف) باشیم؛ یعنی «منتظر عملیاتی» باشیم. «منتظر عملیاتی» کسی است که عملاً در نهضت ظهور سهیم بوده و زندگی و کارهایش در برطرف کردن موانع ظهور مؤثر باشد.

قَالَ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام): «الْمُنْتَظِرُ لِأَمْرِنَا كَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّه. حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمودند: هر کس منتظر امر ما (فرج امام زمان  (عج الله تعالی فرجه الشریف)) باشد، مانند کسی است که درراه خدا در خون خود غلتیده است.» (بحارالانوار،جلد52،صفحه 124)

 این فرمایش امیرالمؤمنین (علیه السلام) یادآور فرازی از زیارت عاشورا است که در آن می‌خوانیم:«اَسْئَلُهُ أَنْ یُبَلِّغَنیِ الْمَقامَ الْمَحْمُود لَکُمْ عِنْدَاللّهِ. من از خداوند می‌خواهم که مرا به همان مقام پسندیده‌ای برساند که شما در نزد خدا دارید.»

بنابراین اگر کسی می‌خواهد به مقام امام حسین (علیه السلام) برسد، باید منتظر امام زمان  (عج الله تعالی فرجه الشریف) باشد. اربعین، تمرین این آمادگی است.

در زیارت اربعین می‌خوانیم:«فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لاَ مَعَ غَیْرِكُمْ. پس با شما هستم، با شما، و با دشمنان شما نیستم.» یعنی به ‌هیچ‌ وجه دشمنان شما نمی‌توانند از من سوءاستفاده کنند. من در لشکر شما هستم و با دشمنی که تلاش می‌کند فرهنگ حسینی و مهدوی را از ما بگیرد، همراهی نمی‌کنم. من با تمام تلاش‌های دشمن در ترویج بی‌حجابی و بی‌غیرتی و سائر فسادهای عملی و فکری مقابله می‌کنم و توطئه‌های استکبار را خنثی می‌سازم.

به این شکل افراد در اربعین، تمرین ظهور می‌کنند؛ یعنی شخصیت‌هایی دورهم جمع می‌شوند که اخلاق آن‌ها شبیه زندگی در دوران حکومت امام زمان  (عج الله تعالی فرجه الشریف) می‌شود.