باید از خود سؤال کنیم چرا با وجود این همه عاشق و دلباخته، هنوز امام زمان عج الله تعالی فرجهدر تنهایی و آوارگی و مظلومیت به‌سر می‌برد؟ تا کِی باید منتقم خون انبیا و اهل‌بیت علیهم السلام در زندان غیبت و غربت به‌سر بِبَرد؟ تا کِی باید آثار وحشتناک و مخرب یتیمی را تحمل‌کرده و از وجود پدرِ آسمانی خود محروم باشیم؟ تا کِی باید شاهد ظلم و ستم مستکبران جهان باشیم و قلدری‌ها و زورگویی‌های آن‌ها را تحمل‌کنیم؟ بیش از هزار و چند صدسال همراه و هم‌نوا با ناله‌ها و ضجه‌های صادق آل محمد علیهم السلام دعای ندبه خواندیم و گفتیم:
«کجاست آنکه برای ریشه‌کن کردن ستمگران آماده‌شده؟ کجاست آنکه برای راست کردن نادرستی‌ها و کجی‌ها منتظرش هستند؟ کجاست آن مایة امید برای از بین بردن ستم و تجاوز؟
کجاست آنکه برای نو کردن فریضه‌ها و سنت‌های دین ذخیره‌شده؟ کجاست آن‌کس که برای برگرداندن کیش و آیین، انتخاب‌شده؟ کجاست آنکه برای زنده کردن قرآن و حدود الهی آرزویش را داریم؟ کجاست آنکه زنده کنندة دین و اهل دین است؟ کجاست درهم‌شکنندة شوکت زورگویان؟کجاست ویران‌کنندة بناهای شرک و دو رویی؟
کجاست نابودکنندة اهل فسق و گناه و طغیان؟ کجاست آنکه شاخه‌های گمراهی و اختلاف را بِبُرد؟ کجاست محوکنندة آثار کج روی و هوا و هوس‌ها؟ کجاست پاره کنندة دام‌های دروغ و بهتان؟ کجاست نابودکنندة سرکشان و متمردان؟
کجاست ریشه‌کن کنندة ستیزه‌جویان و گمراهان و بی‌دینان؟ کجاست عزت بخش دوستان و خوارکنندة دشمنان؟ کجاست آن درگاه خداوند که ازآنجا به‌سوی خدا روند؟ کجاست آن آیینة خدایی که به سویش توجه کنند؟ کجاست آن سبب پیوند بین آسمان و زمین؟ کجاست آن فرمانروای روز فتح و پیروزی و برافرازندة پرچم هدایت و راهنمایی؟ کجاست گردآورندة شایستگی و خشنودی حق؟
کجاست آنکه انتقام خون انبیاء علیهم السلام و فرزندان انبیاء علیهم السلام را خواهد گرفت؟ کجاست آن که انتقام خون کشتة کربلا را خواهد گرفت؟ کجاست آن یاری شدة پیروز بر کسانی که بر او ستم کردند و دروغ بستند؟ کجاست آن درمانده‌ای که چون دعا کند اجابت می‌شود؟»
اگر ما در این طلب و جستجو و بیقراری، صادق و همراه حقیقی پدر دل سوختة او، امام صادقعلیه السلام هستیم، باید در خود وفاداری و در بین خود همدلی مورد انتظار حضرت را ایجاد کنیم. اربعین بهترین فضا و مناسبترین زمان برای ایجاد «وفاداری و همدلی» مورد نیاز برای ظهور حضرتعج الله تعالی فرجه است.
کمترین کاری که در اربعین برای ظهور منجی عالمعج الله تعالی فرجه می‌توان کرد و ما از آن غافل هستیم؛ دعاى حقيقى است. دعایی كه از صميم قلب و همراه با آمادگى و عمل براى ظهور باشد. دعا با این شرایط، نقشی اساسى و كليدى در فرج امام زمان عج الله تعالی فرجه دارد. اگر هر يك از ما تلاش کنیم كه دعاگوى حقيقى حضرت باشیم، به‌یقین کمک بزرگی به ظهور حضرت نموده‌ایم. پس اگر چنین کردیم و با اضطرارِ يك مصيبتزده كه بار سنگين دورى امام و پدرش را به دوش مىكشد، عاجزانه به درگاه الهى دعا كرديم و ناله و ندبه سر داديم، بدون شك خداوند دعاى ما را اجابت کرده و موانع ظهور به‌طور چشمگير و با سرعت برداشته خواهد شد. امام صادقعلیه السلام درباره تأثیر دعای حقیقی در فرج امام زمانعج الله تعالی فرجه چنین می‌فرماید: چون گرفتارى بنى‌اسرائيل به طول انجاميد، چهل صبح رو به درگاه الهى آورده، به گريه و زارى پرداختند. خداوند به موسى و هارونc وحى فرستاد كه آن‌ها را از شر فرعون نجات دهد و صد و هفتادسال از چهارصد سال گرفتارى آن‌ها را برداشت. سپس امام صادقعلیه السلام فرمودند: «همچنين شما هم اگر مثل بنى‌اسرائيل به درگاه خداوند به گريه و زارى بپردازيد، خداوند فرج ما را نزديك خواهد كرد. امّا اگر چنين نباشيد، اين سختى تا پايان مدّتش ادامه خواهد داشت.»
(بحارالانوار، جلد52، صفحه 132)
کمترین کاری که در همة ایام به‌ویژه اربعین بر ما واجب است، دعای مضطرانه برای ظهور حضرت است. به یقین اگر همة عزاداران اربعین، یکدل و یک‌صدا و همان‌گونه که حضرت صادق علیه السلام فرمود «مضطرانه» برای ظهور منجی عالم عج الله تعالی فرجه دعا کنند، محال است که خداوند به دعای میلیون‌ها فرزند با وفا، صادق و آمادة حضرت، جواب ندهد! اما چه می‌شود کرد که ما حتی از یک دعای مضطرانة جمعی، عاجز هستیم! غفلت ما از حضرت موجب شده که حتی از این کار مهم، ولی آسان هم غافل بمانیم.
آیا دعای مضطرانه و جمعی، آن چیزی نیست که امام زمانعج الله تعالی فرجه و امام صادقعلیه السلام از همة شیعیان با تأکید خواسته‌اند؟ آیا مسؤولین سیاسی، مذهبی و فرهنگی، وظیفه‌ای برای بسیج همة شیعیان و مسلمین دراین‌باره ندارند؟ آیا رسانه‌ها این وظیفة بدیهی و مسلم خود را انکارمیکنند؟
اینجاست که به اهمیت پیشبینی و پیشگویی معمار کبیر انقلاب اسلامی دربارة غفلت و خیانت خواص و مسئولین نسبت به امام زمانعج الله تعالی فرجه بیشتر پی میبریم. ایشان پس از آنکه صریحا ماهیت اصلی انقلاب و وظیفة اصلی آن را مقدمهسازی برای حکومت جهانی امام زمانعج الله تعالی فرجه معرفی می‌کند، غفلت مسئولین از ایجاد حکومت جهانی را خطرساز، و خیانتی بزرگ میداند، هر چند سایر خدمات را به مردم ارائه بدهند. ایشان میفرمایند:
«مسئولان ما باید بدانند که انقلاب ما محدود به ایران نیست. انقلاب مردم ایران نقطة شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچم‌داری حضرت حجتعج الله تعالی فرجه است که خداوند بر همة مسلمانان و جهانیان منت نهد و ظهور و فرجش را در عصر حاضر قرار دهد. مسائل اقتصادی و مادی اگر لحظه‌ای مسؤولین را از وظیفه‌ای که بر عهده‌دارند، منصرف کند، خطری بزرگ و خیانتی سهمگین را به دنبال دارد. باید دولت جمهوری اسلامی تمامی سعی و توان خود را در ادارة هرچه بهتر مردم بنماید، ولی این بدان معنا نیست که آن‌ها را از اهداف عظیم انقلاب که ایجاد حکومت جهانی اسلام است منصرف کند.» (صحیفه نور،جلد21،صفحه 107)
آیا اشکالی دارد‌که همة شیعیان شب‌ها و روزهای جمعه همگی در مساجد و زیارتگاه‌ها با همدلی جمع شوند و برای ظهور حضرت دعای مضطرانه کنند؟ آیا این کار برای کشور و مصالح آن خطری ایجاد می‌کند؟ پس چرا مسؤولین سیاسی و فرهنگی و مذهبی ساکت نشسته‌اند! و این کمترین کار را برای حضرت انجام نمی‌دهند؟! اربعین فرصتی است بی‌مانند، استثنایی، باقدرت و وسعتی بی‌نظیر برای برطرف کردن موانع ظهور منجی عالم عج الله تعالی فرجه که فقط سالی یک‌بار اتفاق می‌افتد. ما باید از این فرصت الهی که از مصادیق مهم «ایام الله» است، برای ایجاد دو شرط اصلی ظهور یعنی «وفاداری و همدلی» امت اسلامی نهایت استفاده را ببریم.باید طوری برنامه‌ریزی کنیم که بتوانیم در حماسة جهانی اربعین حضورداشته و با حضور خود به وفاداری و همدلی مورد نیاز برای ظهور حضرت کمک کنیم. در تشویق دیگران برای حضور در راهپیمایی اربعین از هیچ کوششی دریغ نکنیم.