بعد از شهادت امام حسین ; نیز این کار تبلیغی همچنان ادامه داشت و دختران و خواهران امام حسین (علیه السلام) خصوصاً حضرت زینب سلام الله علیها ، همگی مأموریت خود را می‌دانستند. مهره چینی کربلا، مهره چینی فوق‌العاده دقیقی بود. چنان‌که تک‌تک افراد، انتخاب شده و مأموریتشان مشخص بود. هر کس می‌دانست که در هر مرحله چه کند و چه بگوید. سخنرانی حضرت زینب سلام الله علیها در مجلس ابن زیاد ملعون و جملة: «مَا رَأَيْتُ إِلَّا جَمِيلًا جز زیبایی هیچ‌چیزی ندیدم!» ( بحارالانوار، جلد45، صفحه116 ) و سخنرانی غرّای حضرت در مجلس یزید، همچنین سخنرانی‌های حضرت سجاد (علیه السلام) و دختران امام حسین (علیه السلام) در آن مجلس، همه دقیق، ریاضی و فوق‌العاده کارشناسانه بود. اینکه حضرت رقیه سلام الله علیها باید در آن خرابه به شهادت برسد و همان‌جا دفن شود، این مهره چینی‌ها فوق‌العاده دقیق است. اصولاً اینکه هرکدام از امام زادگان و نوادگان ائمه در کدام کشور کشته شوند و در چه منطقه‌ای جنازة آن‌ها دفن شود، کاملاً دقیق است. امر تصادفی و اتفاقی وجود ندارد. اتفاقی نیست که امام رضا (علیه السلام) در مشهد، یا حضرت معصومه سلام الله علیها در قم دفن شده‌اند؛ زیرا، برای مثال دربارة محل دفن حضرت معصومه سلام الله علیها ، قبل از آنکه ایشان به دنیا بیایند، امام صادق (علیه السلام) فرمودهاند: «أَلَا إنَّ لِلَّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَكَّةُ أَلَا إِنَّ لِرَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم حَرَماً وَ هُوَ الْمَدِینَةُ أَلَا وَ إِنَّ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) حَرَماً وَ هُوَ الْكُوفَةُ أَلَا وَ إِنَّ قُمَ الْكُوفَةُ الصَّغِیرَةُ أَلَا إِنَّ لِلْجَنَّةِ ثَمَانِیَةَ أَبْوَابٍ ثَلَاثَةٌ مِنْهَا إِلَى قُمَّ تُقْبَضُ فِیهَا امْرَأَةٌ مِنْ وُلْدِی اسْمُهَا فَاطِمَةُ بِنْتُ مُوسَى سلام الله علیها وَ تُدْخَلُ بِشَفَاعَتِهَا شِیعَتِی الْجَنَّةَ بِأَجْمَعِهِمْ.
آگاه باشیدکه خدا حرمی دارد و آن مکه است، آگاه باشید پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم حرمی دارد و آن مدینه است. آگاه باشید امیرالمؤمنین (علیه السلام) حرمی دارد و آن کوفه است و همانا [شهر] قم، کوفة کوچک است. آگاه باشید که بهشت هشت در دارد، سه در آن، به‌سوی قم است. بانویی از فرزندان من به نام فاطمه دختر موسی سلام الله علیها در آنجا رحلت می‌کند که همة شیعیانم با شفاعت او وارد بهشت می‌شوند.»
(بحارالانوار، جلد57، صفحه 228)
نمونة دیگر، امام زادة والا مقام، دانشمند، محدث و مورد اعتماد امام هادی (علیه السلام)، حضرت عبدالعظیم (علیه السلام) است که محل دفن ایشان در شهر «ری» میباشد. بطوریکه در بیان ثواب زیارت این امامزاده که از نسل امام حسن مجتبی (علیه السلام) میباشد، موضوع زیارت حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) مطرح می شود:«دَخَلْتُ عَلَى أَبِی اَلْحَسَنِ اَلْعَسْكَرِیِّ (علیهم السلام) فَقَالَ أَیْنَ كُنْتَ قُلْتُ زُرْتُ اَلْحُسَیْنَ (علیه السلام) قَالَ أَمَا إِنَّكَ لَوْ زُرْتَ قَبْرَ عَبْدِ اَلْعَظِیمِ (علیه السلام) عِنْدَكُمْ لَكُنْتَ كَمَنْ زَارَ اَلْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ (علیهم السلام).
راوی گوید به خدمت امام هادی (علیه السلام) رسیدم. امام فرمود: از كجا می‌آیی؟ عرض كردم: از زیارت امام حسین (علیه السلام) می‌آیم. فرمود: آگاه باش كه به‌راستی، اگر قبر عبدالعظیم (علیه السلام) را كه پیش خودتان است زیارت كرده بودی، همانند كسی بودی كه امام حسین (علیه السلام) را زیارت نموده است.»
(ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، جلد 2، صفحه 99)
امام حسن عسکری (علیه السلام) در فرمایشی، یکی از پنج علامت ایمان را زیارت اربعین می‌دانند.
«رُوِيَ عَنْ أَبِي مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْعَسْكَرِيِّ (علیهم السلام) أَنَّهُ قَالَ: عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ صَلَاةُ الْإِحْدَى وَ الْخَمْسِينَ وَ زِيَارَةُ الْأَرْبَعِينَ وَ التَّخَتُّمُ فِي الْيَمِينِ وَ تَعْفِيرُ الْجَبِينِ وَ الْجَهْرُ بِـ بسم‌الله الرَّحْمنِ الرَّحِيم.
امام حسن عسکری (علیه السلام) فرمود: علامت‌های مؤمن (شیعه) پنج چیز است: خواندن پنجاه‌ویک رکعت نماز در شبانه‌روز، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردن، پیشانی را در سجده بر خاک نهادن، بلند گفتن بسم‌الله الرحمن الرحیم در نماز.»
(بحارالانوار، جلد 82، صفحه 75)