اگر حقیقت اربعین و اخبار شگفتی‌های آن به‌درستی به مردم جهان برسد، بی‌شک شمارش معکوس نابودی ظلم و فساد جهانی و ایجاد دوران صلح و آشتی در سراسر جهان آغاز خواهد شد. اربعین پناهگاه همه مردم خوب و ستمدیده جهان برای تجربه‌ای بزرگ و شیرین از یک زندگی آزاد توأم با مهربانی و صلح است.

همان‌طور که اهل‌بیت، حضرت زینب، فرزندان اهل‌بیت و علمای گذشته به وظیفه تبلیغی خود به‌خوبی عمل کرده‌اند، هر یک از ما نیز باید این فرهنگ را به شهر و کشور خود منتقل کنیم تا پیام امام حسین و اربعین به همه جای دنیا برسد.

آنچه امام حسین ع امروز از همه ما توقع دارد این است که ضمن توجه به مصائب عظیم کربلای سال 61 هجری قمری و سائرمصائب اهل‌بیت علیهم‌السلام، به مصیبت اعظم یعنی حذف امام و حذف متخصص معصوم از حاکمیت بر مردم جهان‌که فرزندان او هستند، بیشتر توجه کنیم.

آیا تابه ‌حال به این نکته توجه کرده‌ایم که چرا وقتی اسم امام زمان  (عج الله تعالی فرجه الشریف) را نزد امام صادق (علیه السلام) بردند، ایشان فرمود:«لَوْ أَدْرَكْتُهُ لَخَدَمْتُهُ أَیَّامَ حَیَاتِی. اگر او را درک کنم تمام عمرم را در خدمت او (امام زمان  (عج الله تعالی فرجه الشریف)) سپری خواهم کرد؟»(بحارالانوار،جلد51،صفحه144)

آیا نباید فکر کرد که چرا امام صادق (علیه السلام) چنین جمله مهمی را درباره منجی عالم می‌فرماید؟ اگر خدمت گزاری منجی عالم برای ایشان این‌قدر مهم است، آیا برای ما مهم و حیاتی نیست؟

بدون خدمت حقیقی و صادقانه به امام زمان  (عج الله تعالی فرجه الشریف) و شرکت در نهضت ایشان و سهم داشتن در برطرف کردن موانع ظهورش، نمی‌توانیم عزادار و زائری صادق برای امام حسین (علیه السلام) و سایر ائمه (علیهم السلام) باشیم.

زائر و عزادار حقیقی امام حسین (علیه السلام) باید یاور حقیقی منتقم او و منتقم همه انبیاء الهی (علیهم السلام) باشد. سرودن شعار «لبیک یا حسین (علیه السلام)» بدون «لبیک یا مهدی  (عج الله تعالی فرجه الشریف)» فقط یک شعار بدون پشتوانه و عاری از حقیقت و صداقت است. اینکه برای حسین (علیه السلام) سال 61 گریه کنیم و حسینِ زمان خویش را فراموش کنیم و او را در مقابل کفر و استکبار جهانی و یزیدیان زمان تنها بگذاریم، نه‌تنها ظلم به امام زمان  (عج الله تعالی فرجه الشریف) است؛ بلکه ظلم و خیانتی بزرگ به خداوند و اهل‌بیت (علیهم السلام) و همه مردم جهان است.

شعار «لبیک یا مهدی  (عج الله تعالی فرجه الشریف)» فوق‌العاده تعیین‌کننده و با ارزش است. فضیلت این شعار بیش از تمام فضایلی است که برای زیارت امام حسین وگریه و عزاداری بر امام و راهپیمایی اربعین ذکر کرده‌اند. اگر ما به این شعار برسیم، تمام آن فضیلت‌ها و قدرت‌ها را به دست آورده‌ایم؛ زیرا تمام این مقدمات تاریخی اتفاق افتاد تا دست ما به دست منتقم خون حسین (علیه السلام) برسد و ما متوجه حسین زمان خود شویم. اگر کسی دستش به دست امام زمان  (عج الله تعالی فرجه الشریف) رسید و شعار «لبیک یا حسین (علیه السلام)» او به «لبیک یا مهدی  (عج الله تعالی فرجه الشریف)» تبدیل شد، خون امام حسین (علیه السلام) در وجود او به ثمر رسیده است.

بنابراین تأکید می‌شود کسانی که در این راه­پیمایی شرکت می‌کنند، بر روی لباس‌های خود، شعار «لبیک یا مهدی» نصب کنند. بستن سربند «یا مهدی» به پیشانی و در دست داشتن پرچم «لبیک یا مهدی» و سردادن شعار «لبیک یا مهدی»، ذهن و قلب ما را آماده می‌سازد تا وقتی در میان این جمعیت قرار می‌گیریم به یاد داشته باشیم که در جریان عظیمی شرکت کرده‌ایم که ظرفیت انقلاب امام زمان  (عج الله تعالی فرجه الشریف) را دارد. نباید در میان این جمعیت، از صاحب حرکت و عامل آن، از کسی که دل‌های همه را به هم نزدیک کرده، غفلت کنیم. نباید از وجود مقدس امام زمان  (عج الله تعالی فرجه الشریف) غافل باشیم.