قال رَسُولُ اللّهِ صلی الله علیه وآله: الَا وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى الْبَاكِينَ عَلَى الْحُسَيْنِ رَحْمَةً وَ شَفَقَةً وَ اللَّاعِنِينَ لِأَعْدَائِهِمْ وَ الْمُمْتَلِئِينَ عَلَيْهِمْ غَيْظاً وَ حَنَقاً، إِنَّ اللَّهَ لَيَأْمُرُ مَلَائِكَتَهُ الْمُقَرَّبِينَ أَنْ يَتَلَقَّوْا دُمُوعَهُمُ الْمَصُوبَةَ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ إِلَى الْخُزَّانِ فِي الْجِنَانِ فَيَمْزُجُونَهَا بِمَاءِ الْحَيَوَانِ فَتَزِيدُ عُذُوبَتَهَا وَ طِيبَهَا أَلْفَ ضِعْفِهَا. [1]
پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود:«رحمت خدا برکسانی که ازروی مهربانی ودلسوزی برامام حسین علیه السلام اشک ریزان هستند و دشمنان اهل بیت را لعنت نموده وبغض وکینه دشمنان سر تا پای وجودشان رافراگرفته است. خداوند به فرشتگان مقرب دستور می‌دهد اشکهایی را که در شهادت امام حسین علیه السلام جاری شده، به خازنان بهشت منتقل کنند، آن راباآب جاری بهشت مخلوط نموده تاگوارایی وخوش بویی آن هزار برابر شود.»
قالَ الصّادِقُ علیه السلام :نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِيحٌ وَ هَمُّهُ عِبَادَةٌ وَ كِتْمَانُ سِرِّنَا جِهَادٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ يَجِبُ أَنْ يُكْتَبَ هَذَا الْحَدِيثُ بِالذَّهَبِ.[2] امام صادق علیه السلام فرمودند:«نفس کشیدن کسی که برای مظلومیت ما اندوهگین است تسبیح وحزن و اندوه او برای ما عبادت وکتمان اسرارما جهاد در راه خداست.سپس فرمود:بایداین حدیث رابا طلا نوشت.»
قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام :رَحِمَ اللَّهُ شِيعَتَنَا شِيعَتُنَا هُمْ وَ اللَّهِ الْمُؤْمِنُونَ فَقَدْ وَ اللَّهِ شَرَكُونَا فِي الْمُصِيبَةِ بِطُولِ الْحُزْنِ وَ الْحَسْرَةِ.
امام صادق علیه السلام فرمود:«رحمت خدابرشیعیان ما.به خدا سوگند، مومن (واقعی) شیعیان ماهستند.به خدا قسم آنهاباحزن واندوه همیشگی وحسرت درمصائب ،باماشریک بوده اند.»[3]
شرح احادیث
اشک صادقانه برای مصائب خانواده آسمانی دو اثر شگفت‌انگیز و معجزه‌آسا دارد:
1. ایجاد رحمت و مهربانی به خانواده آسمانی در دل انسان ونیز بالا رفتن حرمت آنان و اهداف مقدسی که به خاطر آن اهداف به شهادت رسیدند. چنین اشک و رحمتی موجب می‌شود تا عزادار هرگز در زندگی ارزشها و حرمت‌های زندگی خانواده آسمانی خود را زیر پا نگذارد و در فکر و عمل به آن ارزشها احترام بگذارد.
2. اشک صادقانه موجب می‌شود تا کینه ای مقدس از دشمنان معصومین و فرهنگ زشت و غیرانسانی آن‌ها در دل عزادار ایجاد شود و هرگز در فکر و عمل سبک زندگی دشمنان خانواده آسمانی خود را تأیید نکند و تا جایی که می‌تواند با سبک زندگی غلط و جهنمی آن‌ها مخالفت و مبارزه نماید و به همین خاطر است که پاداش چنین گریه کننده‌ای مقام صدق در بهشت و همراهی معصومین علیهم السلام است. زیرا معنای مقام صدق این است که عزادار در سبک زندگی خود با خانواده آسمانی خویش صادق بوده و به ارزش‌های زندگی آنان وفادار بوده است. چنین کسی نه‌تنها از کشته شدن درراه خدا هراسی ندارد، بلکه شهادت را یک رستگاری و توفیق عظیم می‌داند. شعار حقیقی و صادقانه او در طول زندگی‌اش این است که خطاب به خانواده آسمانی‌اش می‌گوید:
«اِنّی سِلمٌ لِمَن سالَمَکُم وُ حَربٌ لِمَن حارَبَکُم اِلی یَومِ القیامَة؛ من باکسانی که با شما دوست هستند، در صلح و دوستی‌ام و باکسانی که با شما در جنگ هستند تا روز قیامت در جنگ هستم.»
بدیهی است چنین زائری نه‌تنها مشمول شفاعت و همراهی آنان در قیامت می‌شود، بلکه با آن‌ها و هم‌درجه آن‌ها محشور می‌شود این درجه و مقام به خاطر همراهی با خانواده آسمانی خود در دنیا نصیب او شده است. زیرا مُحال است کسی که در دنیا از خانواده آسمانی خویش فاصله گرفته و سبک زندگی خود را از آن‌ها کاملاً جدا کرده است، بتواند به مقام آن‌ها در آخرت برسد. اما کسی که در فکر و عمل ،ارزش‌های زندگی اهل‌بیترا رعایت نکند با آن‌ها صادق نبوده است و زندگی او زندگی منافقانه است.
عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عبدالله علیه السلام قَالَ:سَمِعْتُهُ يَقُولُ :إِنَّ الْبُكَاءَ وَ الْجَزَعَ مَكْرُوهٌ لِلْعَبْدِ فِي كُلِّ مَا جَزِعَ مَا خَلَاالْبُكَاءَ وَ الْجَزَعَ عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍ علیه السلام فَإِنَّهُ فِيهِ مَأْجُورٌ.[4]
راوی گوید ازامام صادق علیه السلام شنیدم که مىفرمودند: «گریه و بی تابی نمودن در تمام اموربرای انسان مكروه و ناپسند است، مگر گريستن و جزع كردن بر حسین بن‌علی علیه السلام زيرا شخص در اين کارپاداش دارد.»
عَنْ أَبِي هَارُونَ الْمَكْفُوفِ قَالَ :قَالَ أَبُو عبدالله علیه السلام : مَنْ ذُكِرَ الْحُسَيْنُ علیه السلام عِنْدَهُ فَخَرَجَ مِنْ عَيْنِهِ [عَيْنَيْهِ] مِنَ الدُّمُوعِ مِقْدَارُ جَنَاحِ ذُبَابٍ كَانَ ثَوَابُهُ عَلَى اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَمْ يَرْضَ لَهُ بِدُونِ الْجَنَّةِ. [5]
حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند:« هركه نزد او از حسين علیه السلام یاد شودو از چشمش به مقدار بال مگسی اشك بیرون آید ثوابش برعهده خدای عزوجل میباشد، و به كمتر از بهشت براى او راضى نمی شود.»
خروج اشک لحظه مبارک پیوند دل انسان به شخصیت امام حسین علیه السلام و به اهداف و آرمان‌های حیات‌بخش و متعالی اوست. خروج اشک عامل عروج انسان و تعالی قلب انسان است. با اشک بر پدر فطری و آسمانی‌مان قلب ما از معشوق‌های جهنمی رها می‌شود و به معشوق‌های انسانی و بهشتی پیوند می‌خورد و به همین دلیل شخصیت عزادار بهشتی می‌شود.
عَنْ أَبِی عَبدِاللّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ ذُكِرْنَا عِنْدَهُ فَفَاضَتْ عَيْنَاهُ حَرَّمَ اللّهُ وَجْهَهُ عَلَى النَّارِ.
حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند:« كسى كه ما را نزد او ياد كنند پس از چشمانش اشک بيايد خداوند متعال صورتش را بر آتش حرام مىنمايد.»[6]
عَنْ أَبِی عَبدِاللّهِ علیه السلام قَالَ: لِكُلِّ شَیءٍ ثَوَابٌ اِلَّا الدَّمْعَةَ فِينَا.
حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند:« هر چيزى ثواب و اجرى معيّن دارد مگر ريختن اشک براى ما اهل‌بیت علیهم السلام ،[كه ثوابش را احدى نمىداند].» [7]
اشک برای اهل‌بیت علیهم السلام اکسیر شفابخش و آب حیاتی است که نیروی عظیم توبه و آشتی با خانواده آسمانی را در انسان ایجاد می‌کند. چه لحظه بزرگ و باشکوهی است لحظه توبه و آشتی با خود حقیقی و خانواده حقیقی‌مان، یعنی محمد و آل محمد علیهم السلام !
گریه برامام حسین علیه السلام گریه برحقیقت انسانی، گریه برخلیفه خداوند ومظهر تمامی اسماوصفات حق تعالی است وبه راستی نوعی بازگشت به اصل وحقیقت الهی خویش است،از این رو مانند توبه ای بزرگ است که قطره ای از آن اشک،آتش شعله ور جهنم را فرو می‌نشاند ومایه نجات و بازگشت انسان می‌شود.
[1] . بحار الأنوار، جلد8، صفحه311.
[2] . بحار الأنوار،جلد44، صفحه292.
[3] . بحارالانوار،جلد43، صفحه222.
[4] . کامل الزیارات، باب 32، حدیث 2، صفحه190.
[5] . کامل الزیارات، باب 32،حدیث3، صفحه191.
[6] . کامل الزیارات، باب 32، حدیث 10، صفحه197.
[7] . کامل الزیارات، باب33، حدیث 6، صفحه202.