وقتی به مکه مشرف می‌شویم، دلمان برای کعبه می‌سوزد. کعبهی عزیز ما و مدینهی مکرم و گرامی اسیر صهیونیست‌هاست؛ زیرا وهابی‌ها نماینده صهیونیست‌ها هستند. بنابراین پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم غم‌های بسیاری دارد و تنها دل‌خوشی حضرت، به شیعیان و عملکرد آنهاست.
بنا بر روایات، در طی چند ماهی که حضرت زهرا سلام الله علیها بعد از وفات پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم زنده بودند، جبرئیل دائماً خدمت حضرت می‌رسید و حوادث آیندهی امت رسول‌الله صلی الله علیه و آله و سلم را تا ظهور امام زمان (عج الله تعالی فرجه الشریف) برای ایشان توضیح می‌داد تا دل حضرت زهرا سلام الله علیها آرام گیرد.
«قال الصادق (علیه السلام): «إِنَّ فَاطِمَه سلام الله علیها مَكَثَتْبَعْدَ رسول‌الله صلی الله علیه و آله و سلم خَمْسَه وَ سَبْعِینَ یَوْماً وَ قَدْ كَانَ دَخَلَهَا حُزْنٌ شَدِیدٌ عَلَى أَبِیهَا وَ كَانَ جَبْرَئِیلُ (علیه السلام) یَأْتِیهَا فَیُحْسِنُ عَزَاهَا عَلَى أَبِیهَا وَ یُطَیِّبُ نَفْسَهَا وَ یُخْبِرُهَا عَنْ أَبِیهَا وَ مَكَانِهِ وَ یُخْبِرُهَا بِمَا یَكُونُ بَعْدَهَا فِی ذُرِّیَّتِهَا وَ كَانَ عَلِیٌّ یَكْتُبُ ذَلِكَ فَهَذَا مُصْحَفُ فَاطِمَهسلام الله علیها.
امام صادق علیه اسلام فرمودند: فاطمه سلام الله علیها پس از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هفتادوپنج روز حیات داشت و براثر رحلت پدرش اندوه فراوان بر او وارد گشت. جبرئیل علیه اسلام پیوسته بر او فرود می‌آمد و ناگواری‌ها و اندوه جدایی پدر را به خوبی‌ها جلوه می‌داد و به جانش آرامش می‌بخشید. به او از پدر و جایگاهش خبر می‌داد و نیز از حوادث آینده که بعد از فاطمه سلام الله علیها نسبت به فرزندانش واقع خواهد شد، گزارش می‌داد. علی علیه اسلام تمام آن گزارش‌ها و اخبار را می‌نوشت که همین مصحف فاطمهسلام الله علیها را شکل داد.»
)اصول کافی، جلد 1، صفحه 458(
امام خمینیe در این باره می‌فرمودند:
«جبرئیل علیه اسلام به‌طور مکرر در این 75 روز وارد می‌شده و مسائل آتیه‌ای که بر ذریۀ او می‌گذشته است، آن مسائل را می‌گفته است و حضرت امیر علیه اسلام هم ثبت می‌کرده است. شاید یکی از مسائلی که گفته است، راجع به مسائلی است که در عهد ذریۀ بلندپایۀ او حضرت صاحب است، برای او ذکر کرده است که مسائل ایران جزو آن مسائل باشد.» ( صحیفه نور، جلد 20، صفحه 5)
همچنین امام باقر علیه اسلام پس از توضیحات مراحل انقلاب اسلامی، می‌فرمایند: «أَمَا إِنِّی لَوْ أَدْرَكْتُ ذَلِكَ لَاسْتَبْقَیْتُ نَفْسِی لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْر؛ اگر من انقلاب ایران را درک کنم، خودم را برای ظهور حفظ می‌کنم.»
(غیبت نعمانی، صفحه 273)
بنابراین همهی دل‌خوشی پیامبر اکرم و اهل‌بیت (علیهم السلام) به شیعیان است. به همین دلیل امام صادق علیه اسلام در دعای خود به خداوند عرض می‌کند: شیعیان و زائران امام حسین علیه اسلام که به کنار قبر پدرم آمده‌اند، قصدشان این است که دل رسول‌الله صلی الله علیه و آله و سلم را شاد کنند.
در ادامه دعا، حضرت صادق علیه اسلام چنین عرض می‌کند:
«اللَّهُمَّ إِنَّ أَعْدَاءَنَا عَابُوا عَلَیْهِمْ بِخُرُوجِهِمْ فَلَمْ یَنْهَهُمْ ذَلِكَ عَنِ الشُّخُوصِ إِلَیْنَا خِلَافاً مِنْهُمْ عَلَى مَنْ خَالَفَنَا فَارْحَمْ تِلْكَ الْوُجُوهَ الَّتِی غَیَّرَتْهَا الشَّمْسُ وَ ارْحَمْ تِلْكَ الْخُدُودَ الَّتِی تَتَقَلَّبُ عَلَى حَضْرَه أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) وَ ارْحَمْ تِلْكَ الْأَعْیُنَ الَّتِی جَرَتْ دُمُوعُهَا رَحْمَه لَنَا وَ ارْحَمْ تِلْكَ الْقُلُوبَ الَّتِی جَزِعَتْ وَ احْتَرَقَتْ لَنَا وَ ارْحَمْ تِلْكَ الصَّرْخَه الَّتِی كَانَتْ لَنَا اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْتَوْدِعُكَ تِلْكَ الْأَبْدَانَ وَ تِلْكَ الْأَنْفُسَ حَتَّى تُوَفِّیَهُمْ عَلَى الْحَوْضِ یَوْمَ الْعَطَشِ الْأَكْبَرِ.
خدایا! دشمنان ما از ایشان به خاطر بیرون آمدنشان برای زیارت عیب می‌گیرند، اما عیب گرفتن آن‌ها، ایشان را از بیرون آمدن به‌سوی ما بازنمی‌دارد! و با این کار خواستند با مخالفین ما مخالفت کنند. پس خدایا! با آن صورتهایی که تابش خورشید، رنگ آن‌ها را تغییر داده، مهربانی فرما! و نیز بر آن چشم‌هایی که به خاطر محبت با ما اشک می‌ریزند، رحمت و مهربانی فرما! و بر آن دل‌هایی که به خاطر ما سوخته، مهربانی فرما! و بر آن فریادهایی که به خاطر ما زده‌شده نیز رحمت فرما! خدایا آن بدن‌ها و آن جان‌ها را به تو می‌سپارم تا روز تشنگی بزرگ که آن‌ها را بر حوض کوثر وارد فرمایی!» (بحارالانوار، جلد 98، صفحه 52.)