مسئلة عزاداری برای سیدالشهدا علیه اسلام و زیارت مرقد مطهر امام حسین علیه اسلام مسئلهای است که خداوند تبارک و تعالی از ابتدای خلقت برای آن برنامهریزی کرده است.
نور وجود مقدس پنجتن آل عبا (علیهم السلام) اولین مخلوق خداوند بود و خداوند قبل از آفرینش فرشتگان یا انسانهای دیگر، نور اهلبیت (علیهم السلام) را خلق کرد
امام صادق علیه اسلام میفرماید:«كُنَّا أَشْبَاحَ نُورٍ حَوْلَ الْعَرْشِ نُسَبِّحُ اللَّهَ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ آدَم خَمْسَةَ عَشَرَ أَلْفَ عَامٍ فَلَمَّا خَلَقَ اللَّهُ آدَم. پانزده هزار سال قبل از اینکه آدم آفریده شود، ما انواری بودیم گرداگرد عرش الهی، خداوند را تسبیح میگفتیم، پس آنگاه خداوند آدم را خلق کرد.» ( بحارالانوار، جلد7، صفحه203(
در روایت دیگری امام حسین علیه اسلام میفرماید:«كُنَّا أَشْبَاحَ نُورٍ نَدُورُ حَوْلَ عَرْشِ الرَّحْمَنِ فَنُعَلِّمُ لِلْمَلَائِكَةِ التَّسْبِیحَ وَ التَّهْلِیلَ وَ التَّحْمِید. انواری بودیم حول عرش خداوند رحمان و ما به ملائکه، تسبیح، تهلیل و حمد خداوند را تعلیم میدادیم.» ( بحارالانوار، جلد57، صفحه 312(
لازمة خلقت انسان این است که خداوند قبل از اینکه انسانی بیافریند یا فرشتهای برای خدمت به انسان، خلق کند، باید امام او را بیافریند.
همانطور که رفتن به بهترین دانشگاه، بدون وجود استاد و رفتن به بهترین بیمارستان، بدون وجود پزشک، بیمعناست و ارزش یک دانشگاه به استاد و ارزش یک بیمارستان به پزشک آن است. در نظام خلقت نیز تمام ارزش آفرینش به وجود امام است. ازآنجاکه خداوند تبارک وتعالی، انسان را برای هدف والای خلیفة اللهی و تشبّه به خود آفریده است، بدیهی است قبل از خلقت انسان، مربی و امام او را بیافریند.
در سوره الرحمن، خداوند مسئله خلقت انسان را، بعد از تعلیم قرآن بیان میفرماید: «الرَّحْمَنُ، عَلَّمَ الْقُرْآنَ، خَلَقَ الْإِنسَانَ، عَلَّمَهُ الْبَیَانَ.
خدای رحمان، قرآن را تعلیم داد، انسان را آفرید، به او گفتن آموخت.» (سوره الرحمن، آیه 1 تا 4.)
دراینجا پرسشی مطرح است؛ این که خداوند قبل از آفرینش انسان، به چه کسی قرآن را تعلیم فرمود؟
این آیه خاطر نشان میکند که قبل از آفرینش انسان، باید قانون اساسی خلقت (قرآن کریم) و مجریان آن آفریده شوند و آن مجریان به قوانین خلقت مجهّز شوند تا وقتی انسان خلق میشود، بلاتکلیف نباشد. خداوند، خلق اشتباه و ناقص ندارد و این از حکمت خداوند دور است که بعد از آفرینش انسان مدتی او را بلاتکلیف رها کند، سپس برای او مربی و امام و رهبری قرار دهد. پس هیچ انسانی بدون مربی و امام آفریده نشده است.
مسئله وجود خلیفة الله در زمین بهقدری اهمیت دارد که حضرت امام صادق علیه اسلام فرمود:«لَوْ خَلَتِ الْأَرْضُ سَاعَةً وَاحِدَةً مِنْ حُجَّةٍ لِلَّهِ لَسَاخَتْ بِأَهْلِهَا. اگر زمین لحظهای از وجود حجت خدا خالی بماند، ساکنانش را فرو خواهد برد.» (بحارالانوار، جلد51، صفحه113)
نظام خلقت، بدون متخصصِ معصوم و بدون حجت خدا و خلیفةالله، عبث و بیهوده است. لذا خداوند در سیر خلقت، اول حجت خود را میآفریند، قرآن و قانونی را میآفریند که انسان بتواند بر اساس آن رشد کند و به مقام خلیفة اللهی برسد و حجت خود را مجهز به قرآن میکند، سپس انسان خلق میشود تا هیچ انسانی بلاتکلیف، بیهوده، بدون قانون و بدون حجت آفریده نشده باشد.
انبیا الهی از حضرت آدم تا پیامبر خاتم (علیهم السلام) و همه ی کتب آسمانی تا قرآن، همه ظهورات پیامبر اسلامs و قرآن هستند. جلوههای زمانمند و قانونمند از وجود مقدس اهلبیت (علیهم السلام) و قرآن کریم هستند.