امام صادق (علیه السلام) در پاسخ به یکی از اصحاب که خطرهای این سفر را بیان میکرد، فرمودند:«یَا مُعَاوِیَةُ لَا تَدَعْ زِیَارَةَ الْحُسَیْن (علیه السلام) لِخَوْفٍ فَإِنَّ مَنْ تَرَكَهُ رَأَى مِنَ الْحَسْرَةِ مَا یَتَمَنَّى أَنَّ قَبْرَهُ كَانَ عِنْدَهُ أَمَا تُحِبُّ أَنْ یَرَى اللَّهُ شَخْصَكَ وَ سَوَادَكَ فِیمَنْ یَدْعُو لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم وَ عَلِیٌّ (علیه السلام) وَ فَاطِمَة ُسلام الله علیها وَ الْأَئِمَّةُ أمَا تُحِبُّ أَنْ تَكُونَ مِمَّنْ یَنْقَلِبُ بِالْمَغْفِرَةِ لِمَا مَضَى وَ یُغْفَرَ لَکَ ذُنُوبُ سَبْعِینَ سَنَةً أَ مَا تُحِبُّ أَنْ تَكُونَ مِمَّنْ یَخْرُجُ مِنَ الدُّنْیَا وَ لَیْسَ عَلَیْهِ ذَنْبٌ یُتْبَعُ بِهِ أَمَا تُحِبُّ أَنْ تَكُونَ غَداً مِمَّنْ یُصَافِحُهُ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم. اى معاویه، به خاطر ترس، زیارت [امام] حسین (علیه السلام) را ترك مكن؛ زیرا هر کس آن را ترك كند، به چنان حسرتى دچار شود كه آرزو كند ای کاش قبر من نزد آن حضرت بود، آیا دوست ندارى كه خداوند متعال وجود شخص تو را درمیان كسانى ببیند كه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و على (علیه السلام) و فاطمه سلام الله علیها و امامان (علیهم السلام) دیگر برای آنها دعا مىكنند؟ آیا دوست ندارى از كسانى باشى كه با آمرزش گناهانِ گذشتهاش بر میگردد و گناهان هفتاد سالت، برای تو آمرزیده شود؟ آیا دوست ندارى از كسانى باشى كه از دنیا خارج مىشوند و گناهی ندارند که تحت تعقیب قرار بگیرند؟ آیا دوست ندارى فرداى قیامت از كسانى باشى كه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم با آنها مصافحه مىكند؟» (کامل الزیارات، باب 40، حدیث 3)
اینهمه تأکید، نشاندهندة اهمیت زیارت است. چنانکه دراحادیث متعدد به زیارت امام سفارش شده است؛ حتی اگر با سختی و خطرهایی مانند کتک خوردن و یا کشته شدن همراه باشد.
«عَنِ ابْنِ بُكَیْرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: قُلْتُ لَهُ إِنِّی أَنْزِلُ الْأَرَّجَانَ وَ قَلْبِی یُنَازِعُنِی إِلَى قَبْرِ أَبِیكَ فَإِذَا خَرَجْتُ فَقَلْبِی وَجِلٌ مُشْفِقٌ حَتَّى أَرْجِعَ خَوْفاً مِنَ السُّلْطَانِ وَ السُّعَاةِ وَ أَصْحَابِ الْمَسَالِحِ فَقَالَ: یَا ابْنَ بُكَیْرٍ أَمَا تُحِبُّ أَنْ یَرَاكَ اللَّهُ فِینَا خَائِفاً أَمَا تَعْلَمُ أَنَّهُ مَنْ خَافَ لِخَوْفِنَا أَظَلَّهُ اللَّهُ فِی ظِلِّ عَرْشِهِ وَ كَانَ مُحَدِّثُهُ الْحُسَیْنَ تَحْتَ الْعَرْشِ وَ آمَنَهُ اللَّهُ مِنْ أَفْزَاعِ یَوْمِ الْقِیَامَةِ یَفْزَعُ النَّاسُ وَ لَا یَفْزَعُ فَإِنْ فَزِعَ وَقَّرَتْهُ [قَوَّتْهُ] الْمَلَائِكَةُ وَ سَكَّنَتْ قَلْبَهُ بِالْبِشَارَة.
ابن بكیر گفت: به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: منزل من در [شهر] ارّجان است، ولى قلب و دلم آرزوى زیارت قبر مطهّر پدرتان را داشت. لذا از شهر به قصد زیارت آن جناب خارج شدم امّا دلم ترسان و لرزان بود و از خوف و ترس سلطان و جاسوسان و مرزبانان تا زمان مراجعت در وحشت بودم. حضرت فرمودند: «اى پسر بكیر آیا دوست ندارى كه خداوند تو را درراه ما ترسان ببیند؟ آیا نمىدانى كسى كه به خاطر ترس ما ترسان باشد حقتعالی او را در سایه عرشش پناه دهد و همصحبتش حضرت امام حسین (علیه السلام) در زیر عرش مىباشد و حقتعالی او را از ترسهای روز قیامت در امان مىدارد؟ همه مردم میترسند و او نمیترسد، پس اگر ترسید فرشتگان او را آرامش می دهند و قلبش با بشارت آرام می گیرد.» ( کامل الزیارات، باب 45، حدیث 2)
شیعه حق ندارد در هیچ حالتی زیارت قبر امام حسین (علیه السلام) را ترک کند. با همه سختیها، گردوغبار، گرمی یا سردی هوا، تهدید دشمنان و ... زیارت قبر امام حسین علیه اسلام ، نباید بههیچ وجه از ناحیه شیعیان تعطیل شود.
در روایت آمده کسی که توان رفتن به زیارت امام حسین (علیه السلام) را داشته باشد ولی به زیارت امام نیاید، دین و ایمانش ضعیف و ناقص است.«عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (علیه السلام) قَالَ: مَنْ لَمْ یَأْتِ قَبْرَ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) مِنْ شِیعَتِنَا كَانَ مُنْتَقَصَ الْإِیمَانِ مُنْتَقَصَ الدِّینِ وَ إِنْ دَخَلَ الْجَنَّةَ كَانَ دُونَ الْمُؤْمِنِینَ فِی الْجَنَّةِ.
امام باقر (علیه السلام) فرمودند: هر كس از شیعیان ما كه به زیارت قبر [امام] حسین ;; نرود ایمان و دینش ناقص بوده و اگر داخل بهشت شود در مقامى پایینتر از مؤمنین باشد.» ( كامل الزیارات، باب 78، حدیث 2)
اینهمه تأکید به عدم تعطیلی زیارت قبر امام حسین ;، در هر شرایطی و بیان ثوابهای عظیم برای عزاداری و زیارت حضرت، برای این است که در این زیارات و در این اجتماعات، شخصیتهایی ساخته میشوند که خودشان شبیه امام حسین ; میشوند و مانند سیدالشهداء (علیه السلام) و یارانش حاضرند جان و مال خود را برای اسلام فدا کنند. پس شایسته است مؤمنین حداقل سالی یک بار به زیارت قبر امام حسین (علیه السلام) مشرف شوند.